การใช้ 会、能、可以 ตอนที่ 2
大家好！สวัสดีค่ะ! กลับมาพบกับเกร็ดความรู้ภาษาจีนกันอีกแล้วนะคะ หัวข้อก็ตามชื่อตอนเลยเนอะ ครั้งที่แล้วเราได้ทำความรู้จักกับเจ้า ได้หรือสามารถตัวแรกกันไปแล้วนะคะ วันนี้ผู้เขียนจะพาทุกท่านไปรู้จักกับอีกสองตัวที่เหลือว่าเป็นอย่างไรบ้างนะคะ เพื่อไม่ให้เป็นเป็นการเสียเวลา เราไปทำความรู้จักกับ 能、可以กันต่อเลยดีกว่าค่ะ
2. 能 néng (เหนิง) ได้,สามารถ
ได้ หรือสามารถที่ขึ้นอยู่กับสถานการณ์ต่างๆ กล่าวอย่างง่ายๆคือ มีเงื่อนไขหรือปัจจัยเพื่อให้สถานการณ์หนึ่งๆสำเร็จไปได้ เช่น
我能说汉语。wǒ néng shuō hànyǔ (หว่อ เหนิง ซัว ฮั่น ยวี่)
ฉันพูดภาษาจีนได้ (อาจจะมีเหตุการณ์ให้ต้องยอมรับว่าสามารถทำได้)
今天没有课了，所以我能陪你去买东西。
jīntiān méiyǒu kèle, suǒyǐ wǒ néng péi nǐ qù mǎi dōngxī
(จินเทียน เหมย โหย่ว เค่อ เลอะ สั๋ว อี่ หว่อ เหนิง เผย หนี่ ชวี้ หม่าย ตงซี)
วันนี้ไม่มีเรียนแล้ว ดังนั้นฉันจึงไปชอปปิ้งเป็นเพื่อนเธอได้
อีกกรณีหนึ่งคือ เป็นการบอกถึงทักษะหรือระดับความสามารถ เช่น
他能写文章。tā néng xiě wénzhāng (ทา เหนิง เสี่ย เหวินจาง)
เขาเขียนบทความได้ (มีทักษะในการเขียนบทความ)
他三十分钟能用中文写一千字的文章。
tā sānshí fēnzhōng néng yòng zhōngwén xiě yīqiān zì de wénzhāng
(ทา ซานสือ เฟินจง เหนิง ย่ง จงเหวิน เสี่ย อี้เฉียน จื้อ เตอะ เหวินจาง)
เขาใช้ภาษาจีนเขียนบทความได้ 1,000 คำภายในเวลา 30 นาที
ถ้าหากทักษะหรือความสามารถที่ว่านั้นทำไม่ได้ชั่วคราว แต่ยังกลับมาทำได้ใหม่ ในกรณีนี้จำเป็นต้องใช้ 能 เท่านั้นค่ะ เช่น
他能走了。tā néng zǒule (ทา เหนิง โจ่ว เลอะ)
เขาเดินได้แล้ว (อาจจะป่วย หรือเกิดเหตุสุดวิสัยที่ทำให้เดินไม่ได้ไปช่วงหนึ่ง)
ปฏิเสธโดยการใช้ 能
今天我不能跟你去买东西了。
jīntiān wǒ bùnéng gēn nǐ qù mǎi dōngxīle
(จินเทียน หว่อ ปู้ เหนิง เกิน หนี่ ชวี้ หม่าย ตงซี เลอะ)
วันนี้ฉันไปชอปปิ้งกับเธอไม่ได้แล้ว (อาจมีเหตุจำเป็นที่ทำให้ไปไม่ได้)
最近他很忙，不能来找你。
zuìjìn tā hěn máng, bùnéng lái zhǎo nǐ
(จุ้ยจิ้น ทา เหิ่น หมาง ปู้ เหนิง หลาย จ๋าว หนี่)
ช่วงนี้เขายุ่งมาก จึงมาหาคุณไม่ได้ (มีปัจจัยที่ทำให้มาไม่ได้)
การตั้งคำถามโดยใช้ 能
ประธาน +能不能+กริยา+กรรม?
你能不能说汉语？nǐ néng bùnéng shuō hànyǔ (หนี่ เหนิง ปู้ เหนิง ซัว ฮั่น ยวี่)
คุณพูดภาษาจีนได้ไหม?
ประธาน + 能 + กริยา +กรรม + 吗？
今天你能来找我吗？
jīntiān nǐ néng lái zhǎo wǒ ma (จินเทียน หนี่ เหนิง หลาย จ๋าว หว่อ มา)
วันนี้คุณมาหาฉันได้ไหม? (เป็นไปได้ไหมที่จะมาหา)
我不能去找你。wǒ bùnéng qù zhǎo nǐ (หว่อ ปู้ เหนิง ชวี้ จ๋าว หนี่ )
ฉันไปหาคุณไม่ได้ (อาจะมีเหตุหรือปัจจัยที่ทำให้ไปไม่ได้)
3.可以 kěyǐ (เขอ อี่) ได้,สามารถ
ได้ หรือสามารถ ในสถานการณ์ที่ยินยอม หรืออนุญาตให้ทำ ถ้าอยู่ในรูปของประโยคคำถาม จะเป็นการขออนุญาตเพื่อทำสิ่งๆหนึ่ง เช่น
外面很热，你可以进来坐一下。
wàimiàn hěn rè, nǐ kěyǐ jìnlái zuò yīxià
(ไว่ เมี่ยน เหิ่น เร้อ หนี่ เขอ อี่ จิ้น หลาย จั้ว อี๋ เซี่ย)
ด้านนอกร้อนมาก คุณเข้ามานั่งข้างในสักประเดี๋ยวสิ
ปฏิเสธโดยการใช้ 能
你不可以在这里抽烟。
nǐ bù kěyǐ zài zhèlǐ chōuyān (หนี่ ปู้ เขอ อี่ จ้าย เจ้อ หลี่ โช เยียน)
คุณสูบบุหรี่ในนี้ไม่ได้ (เป็นสถานที่ที่ไม่อนุญาตให้สูบบุหรี่)
你不可以进来。nǐ bù kěyǐ jìnlái (หนี่ ปู้ เขอ อี่ จิ้น หลาย)
คุณเข้ามาในนี้ไม่ได้ (เป็นสถานที่ที่ไม่อนุญาตในคนนอก หรือคนอื่นเข้า)
การถามโดยใช้ 可以
ประธาน +可不可以+กริยา+กรรม?
我可不可以在里边坐一下？
wǒ kěbù kěyǐ zài lǐbian zuò yīxià (หว่อ เข่อ ปู้ เขอ อี่ จ้าย หลี่เปียน จั้ว อี๋ เซี่ย)
ฉันขอนั่งอยู่ข้างในสักแป๊บได้ไหม?
老师，我可不可以去洗手间？
lǎoshī, wǒ kěbù kěyǐ qù xǐshǒujiān (เหล่าซือ หว่อ เข่อ ปู้ เขอ อี่ ชวี้ สีโส่วเจียน)
คุณครู หนู/ผมไปเข้าห้องน้ำได้ไหม?
ประธาน + 可以+ กริยา +กรรม + 吗？
妈妈，我可以开车吗？
māma wǒ kěyǐ kāichē ma (มามะ หว่อ เขอ อี่ คาย เฌอ มา)
แม่ หนู/ผมขอขับรถได้ไหม?
你可以帮我个忙吗？
nǐ kěyǐ bāng wǒ gè máng ma (หนี่ เขอ อี่ ปาง หว่อ เก้อ หมาง มา)
ขอโทษนะ/ไม่ทราบว่า คุณจะช่วยฉันได้ไหม?
ข้อสังเกต การตอบคำถามที่ใช้ 会/能จะตอบตรงตัวคำถามด้วย 会、不会/能、不能 แต่เมื่อเป็นการตอบคำถามที่ใช้ 可以 มักจะตอบด้วย 能/不能 行/不行 เป็นส่วนใหญ่ น้อยมากที่จะตอบด้วยคำว่า 可以/不可以 ตอนนี้เราก็ทำความรู้จักกับเจ้าสามสหาย ได้ หรือสามารถกันจนครบทุกตัวแล้วนะคะ พอจะทำให้คุณผู้อ่านเข้าใจมากขึ้นหรือเปล่าเอ่ย? หากยังงงๆอยู่จะเปิดตำราที่มีอยู่ในมือควบคู่ไปด้วยก็ไม่ว่ากันค่ะ ที่สำคัญเลยคือ อย่าลืมฝึกเขียน หรือฝึกใช้กันนะคะ ทุกวันโปรแกรมที่สามารถแชทคุยกับชาวจีนก็มีเยอะขึ้นมากทีเดียว ลองนำไปใช้ดูได้นะคะ สำหรับวันนี้สวัสดีค่า